Compassion for Care! hoe jonge medici de zorg veranderen

Vandaag was een openbaring. Hoopgevend zelfs. Vroeger....,net van de universiteit met een volle rugzak aan nog niet gebruikte kennis stapte ik jaren geleden de zorg in. Nat achter de oren werd ik, zoals zo velen mij waren voorgegaan, als een onbeschreven blad het ziekenhuisleven ingedumpt. fantasien en idealen verdwenen al snel. ze werden achterhaald door de realiteit. je wist veel, maar kon niets. Je wilde praten met patienten, hun familie, verpleegkundigen, specialisten en zelfs managers. Je wilde vooral iets te bieden hebben maar leerde al snel dat de zorg complexer in elkaar stak dan je ooit had kunnen bevroeden en waar je zeker niet op was voorbereid. Door de jaren werd ik wijs en begreep dat je het zelf moest rooien. je verantwoordelijkheid zoeken, je grenzen definieren en vooral je beperkingen leren kennen. Wat duurde het lang voordat ik het gevoel kreeg dat ik echt wat kon bijdragen aan de zorg.
Deze puur traditionele introductie in de zorg veranderd. Nog steeds rijpt een chirurg of verpleegkundige langzaam. nog steeds zoekt iedereen, vaak door schade en schande zijn grenzen. Maar het proces waarin dit gebeurd is aan hevige veranderingen onderhevig. Compassion for care liet dat vandaag in Nijmegen mooi zien. Met het op gang komen van compassion for care en vele andere bewegingen die zorg openen en de patient deel laat uitmaken van de vorming van zorgprofessionals, krijgen jonge zorgprofessionals het platform om voordat zij hun meningen en idealen te definieren en vorm te geven voordat zij door de harde realiteit van de zorg worden opgeslokt.

Voor elkaar zorgen is een keuze. In staat zijn hulp in te roepen of deze willen geven ook. In de zorg gaat het om niets anders. Toch is dit zelfs, of misschien wel daarom, in ons zeer goed geregelde nederlandse zorgsysteem structureel bekritiseerd. Is dat waarom er zoveel nederlandse zorgprofessionals hun heil in de tropen zoeken? Het systeem is daar ongetwijfeld matig en het ontbreekt elke zorgverlener er aan mogelijkheden. Toch is de basis van zorg en hulp er puur. Terug in Nederland begint vaak de cultuurshock pas. In ons systeem worden we vaak nog  gedreven door regels en papierwerk. prestatie en productie dicteren ons leven. Bemoeizucht is eerder regel dan uitzondering en frisse ideen vallen met enige regelmaat kapot op een muur van onbegrip.

Compassion for care probeerde vanmiddag mee te liften op een wereldwijde trent om de menselijke maat terug te brengen in ons systeem. Omgang met elkaar mag opnieuw gedefinieerd worden. respect voor elkaar. leren van elkaar. kwetsbaar staan in je functioneren. vertrouwen uitspreken in elkaar en naaar je beste vermogen functioneren. Het gesprek met de patient verduidelijkt vaak dat er weinig meer wordt verwacht. Er is wereldwijd behoefte aan een afspraak met elkaar over hoe we in de zorg elkaar bejegenen. zorgverleners kunnen daar steun uit halen. Zorgvragers op precies dezelfde manier.

Compassion for care probeert gevoelens onder zorgverleners van deze tijd in statements te vangen. Ze probeerd een handvest te schrijven dat algemene de attitude in de zorg opnieuw definieert. Wereldwijd is deze beweging bezig, door jonge zorgprofessionals bewust te laten zijn van hun positie in de zorg, een verandering naar een empatische en passionele gezondheidszorg te bewerkstelligen.

Het Slingeland ziekenhuis heeft in zijn strategische plan het Glazen ziekenhuis opgenomen. Transparantie en toetsbaarheid, kwetsbaarheid en open communicatie over onze zorg willen we openlijk met onze patienten delen. Zo worden we sterker en kunnen we onze beloftes nakomen.
Wij staan voor Compassion for Care.
Meer informatie is vindbaar op facebook onder COM passion 4 care